Vol 51 Nr 2 (2024): Mensen van de straat

Mensen van de straat maken zichtbaar wat normaliter niet wordt gezien. Ze zijn hun woonplek kwijtgeraakt omdat er dingen mis zijn gegaan en anders gelopen dan ze hadden gehoopt en verwacht. Gebrokenheid wordt zichtbaar in hun voorkomen, hun lopen door de straat, en hun vraag om ondersteuning. Het is als een open wond.  
Als theoloog en als religiewetenschapper nemen we graag mooie woorden van zingeving in de mond. De materiële kant ervan zijn wij al lang voorbij. Ons, die het in materieel opzicht vaak goed, ja, zeer goed gaat, wijzen mensen van de straat op de existentiële betekenis van het materiële. Het belang ervan wordt pas voelbaar als het niet meer voorhanden is. 
In de wederkerigheid van de ontmoeting met mensen van de straat wordt zichtbaar dat gebrokenheid ons allemaal aangaat. Theologisch gesproken wordt door de ontmoeting de mogelijkheid geopend dat in ieder Christus present is. Religiewetenschappelijk dat de ontmoeting een plek kan worden waar het goede soorbreekt. 
In dit appellerende themanummer komen niet alleen mensen van de straat aan het woord en straatpastores, maar vindt ook de academische reflectie plaats om ervaringen van de straat te kunnen duiden, en om ons af te vragen wat ze ons te zeggen hebben en welke nieuwe vragen ze ons doen stellen.